Orgelconcert Minne Veldman

Dinsdag 20 augustus | Aanvang 20.00 uur | Toegang gratis

Programma

1. Johann Gottfried Walther (1684-1748)
Partita 'Jesu, meine Freude'

2. Dietrich Buxtehude (1637-1707)
Toccata F-dur (BuxWV 157)

3. Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Trio Sonata 3 in d-moll (BWV 527)
- Andante
- Adagio e dolce
- Vivace

4. Charles-Marie Widor (1844-1937)
Marche Américaine (opus 31)
(transcription par Marcel Dupré)

5. César Franck (1822-1890)
Andantino en sol mineur (FWV 25)

6. Théodore Dubois (1837-1924)
Toccata en sol majeur (uit: Douze Pièces Pour Orgue ou Piano-pédalier)

7. Minne Veldman (*1980)
Inleiding, Variaties en Finale Psalm 101
'k Zal van de deugd der milde goedheid zingen

Toelichting

​​Minne Veldman opent het concert met koraalmuziek: Partita 'Jesu, meine Freude' van Johann Gottfried Walther (1684-1748). De melodie kent u van het lied 'Heugelijke tijding'. Het werk is een variatiereeks waarin de melodie steeds klinkt met een andere registratie en een andere manier van spelen. Hiermee komen direct allerlei verschillende klanken van het orgel aan bod. 

Het tweede programmapunt is de Toccata F-dur (BuxWV 157) van de Noord-Duitse barokcomponist Dietrich Buxtehude (1637-1707). Deze toccata is een stuk muziek dat eerst wat rustig voorkabbelt om te eindigen in een wervelend slot.

Vervolgens staat de Trio Sonata 3 in d-moll van Johann Sebastian Bach (1685-1750) op het programma. In dit driedelige stuk speelt de organist telkens drie stemmen. Het eerste deel, Andante ( = rustig gaand), vormt een wat voorzichtig klinkende opening, die al snel een onrustig karakter krijgt. De stemmen dartelen om elkaar heen, lijken soms 'achter elkaar aan te zitten' en vallen soms ook weer verrassend mooi samen. Het Adagio e dolce ( = langzaam en liefelijk) is het middendeel, dat heel berustend en vredig klinkt. In het Vivace ( = levendig) klinken zeer snelle noten die het geheel een sprankelend karakter geven.

Na de drie barokcomponisten Walther, Buxtehude en Bach, is het tijd voor drie componisten uit de Franse romantiek. Veldman programmeert de Marche Américaine (opus 31) van Charles-Marie Widor (1844-1937) in een bewerking van Marcel Dupré. Het stuk is oorspronkelijk geschreven als orkestmuziek. De klanken van dit stuk zijn een typisch Amerikaans-nationalistisch, maar wel in een Frans-romantisch jasje. Na het bombastische einde volgt een rustig werk: Andantino en sol mineur (FWV 25) van César Franck (1822-1890). Het is een rustig stuk, waarin de Dulciaan 8' als solostem en zachte registers elkaar afwisselen.

De Toccata en sol majeur van Théodore Dubois (1837-1924) is één van de beroemde Franse toccata's. Dubois begint met een spetterend thema, waarna een rustig koraal-achtig middendeel mét fragmenten van het thema komt, gevolgd door een herhaling en uitwerking van het toccatathema.

Het slot van het concert is een eigen koraalbewerking van Minne Veldman (*1980): Inleiding, Variaties en Finale Psalm 101. Opnieuw horen we een koraalmelodie met verschillende registraties en telkens op een andere manier gespeeld. Zo eindigt het concert net zoals het begon.